انواع داروهای تقویت کننذه مو برای بعد از کاشت:
1. ماینوکسیدیل موضعی:
ماینوکسیدیل موضعی از ریزش و نازک شدن موها جلوگیری کرده و رشد موهای جدید را تحریک مینماید. این دارو میتواند به افرادی که از انواع مختلف عارضه ریزش مو از جمله طاسیهای با الگوی مردانه و زنانه که با عنوان آلوپسی آندروژنتیک هم شناخته میشود؛ ریزش موی سکهای که یک بیماری خودایمنی است که در اثر آن سیستم ایمنی بدن به بافتهای سالم بدن از جمله فولیکولهای مو حمله میکند؛ بیماری تلوژن افلوویوم که در اثر آن موی سر به خاطر اختلال در چرخه تولید مو در بدن دچار ریزش میشود؛ آناژن افلوویوم یا ریزش موی سریع که به علت استفاده از روشهای درمانی خاصی مانند شیمی درمانی اتفاق میافتد؛ هیپوتریکوزیس که یک بیماری نادر است و در اثر آن موهای بسیار ریزی بر روی پوست سر و بدن رشد میکند و نیز برخی از اشکال ریزش موی ناشی از جراحت و جای زخم رنج میبرند، کمک نماید. نحوه تأثیر این دارو در درمان ریزش مو هنوز به خوبی شناخته نشده است، اما افراد زیادی توانستهاند با مصرف آن به نتایج بسیار خوبی دست پیدا کنند. اگرچه داروی ماینوکسیدیل به صورت بدون نسخه نیز قابل تهیه است، اما برای دستیابی به نتایج بهتر سعی کنید با یک متخصص مو در مورد مصرف آن مشورت کنید. پزشک متخصص مو میتواند علت دقیق ریزش مو را در شما تشخیص داده و مشخص کند که کدام غلظت از داروی ماینوکسیدیل (2 درصد یا 5 درصد) برای شما مناسبتر است.
داروی ماینوکسیدیل به شکل کف یا مایع تولید میشود. برای دستیابی به بهترین نتایج، این دارو باید دو بار در روز مستقیماً بر روی پوست سر مالیده شود. البته ممکن است 4 ماه تا یک سال طول بکشد تا موها به طور محسوسی ضخیم و پُرپشت شوند. همچنین ممکن است در اوایل دوره مصرف این دارو، ریزش موی سر شما هم بیشتر شود و حتی این ریزش مو تا یک یا دو ماه بعد همچنان ادامه داشته باشد.
عوارض جانبی ناشی از داروی ماینوکسیدیل خیلی به ندرت گزارش شده است، اما میتواند شامل قرمزی و حساسیت پوست سر و رشد مو در صورت باشد.
2. فیناستراید خوراکی:
فیناستراید دارویی است که برای درمان ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه یا همان آلوپسی آندروژنتیک تجویز میشود. این دارو سرعت ریزش موها را کاهش میدهد و رشد موهای جدید را تحریک مینماید. نحوه عملکرد این دارو از طریق جلوگیری از تولید هورمونی که فولیکولهای مو را در بدن از بین میبرد، میباشد. این دارو یک بار در روز به صورت خوراکی مصرف میشود و بیشترین کارآیی آن هنگامی خواهد بود که هر روز در ساعت خاصی خورده شود. آثار داروی فیناستراید بعد از حدود 4 ماه از شروع مصرف، قابل مشاهده خواهد بود، اما معمولاً تا یک سال بعد هم میتوانید افزایش محسوس رشد موها را ببینید. پزشک متخصص موی شما بعد از حدود 6 ماه روند پیشرفت نتایج را بررسی میکند تا مشخص شود که آیا ادامه مصرف این دارو برای شما فایدهای دارد یا خیر. اگر تأثیر دارو خوب باشد میتوان درمان را تا زمانی که رشد و تراکم موها به حد مطلوبی برسد، ادامه داد، اما اگر مصرف دارو متوقف شود، ممکن است ریزش موها دوباره شروع شود.
عوارض جانبی ناشی از داروی فیناستراید خیلی نادر است، اما میتواند شامل اختلال نعوظ و افسردگی باشد.
3. داروهای آنتیآندروژن:
آنتیآندروژنها داروهایی هستند که مانع از فعالیت هورمونهای آندروژن میشوند. آندروژنها هورمونهای جنسی هستند که فولیکولهای مو را تخریب کرده یا به آنها صدمه میزنند. بنابراین داروهای آنتیآندروژن میتوانند ریزش مو با الگوی زنانه که با عنوان آلوپسی آندروژنتیک نیز شناخته میشود را در خانمها متوقف کنند.
داروهای آنتیآندروژن را فقط با ارائه نسخه پزشک میتوان تهیه کرد. این داروها شامل اسپیرونولاکتون و کنتراسپتیوها یا همان قرصهای ضد بارداری است که حاوی استروژن هستند. داروهای آنتیآندروژن معمولاً تأثیر خود را حدود 4 ماه بعد از شروع مصرف نشان میدهند. برای جلوگیری از ریزش مجدد موها لازم است که این دارو حتماً به صورت درازمدت مصرف شود.
داروهای آنتیآندروژن میتواند عوارض جانبی مختلفی از جمله اختلال در سیکل قاعدگی و خوابآلودگی را به دنبال داشته باشد. خانمهایی که قصد دارند باردار شوند، نباید از این داروها استفاده کنند.
4. داروهای کورتیکواستروئید:
داروهای کورتیکواستروئیدی برای درمان بیمارانی که از ریزش موی سکهای (آلوپسی آره آتا)، لیکن پلان و لوپوس اریتماتوی دسکوئید رنج میبرند، استفاده میشود. این داروها در سرکوب سیستم ایمنی بدن نقش دارند و بنابراین میتوانند اثرات ناشی از بیماریهای خودایمنی را مختل کرده و امکان رشد مجدد موها را فراهم کنند. استروئیدها به صورت محلولهای خوراکی یا تزریقی عرضه میشوند و برای تهیه آنها حتماً به نسخه پزشک نیاز است. پزشک متخصص مو بر اساس سن شما و شدت علائم عارضه تعیین میکند که مصرف کدام داروی کورتیکواستروئیدی و به چه روشی برای شما مناسبتر است.
داروهای کورتیکواستروئید موضعی و تزریقی دارای برخی عوارض جانبی از جمله حساسیت و خارش پوست سر که میتواند منجر به زخم شدن آن شود، نازک شدن پوست سر و قرمزی یا پُف کردن صورت میباشد. علاوه بر آن، مصرف نوع خوراکی این داروها میتواند باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونتهای ویروسی یا باکتریایی شود.
5. داروهای ضد قارچ:
اگر ریزش موی شما به علت یک عفونت قارچی به نام تینهآ کپیتیس یا طاسی با الگوی کرم حلقوی (ringworm) باشد، متخصص مو یک داروی ضد قارچ برایتان تجویز میکند که هر روز باید آن را به صورت خوراکی مصرف کنید. مشاهده نتایج مصرف این دارو اغلب به یک تا دو ماه زمان نیاز دارد و درمان با این دارو هم معمولاً تا چندین ماه ادامه پیدا میکند تا قارچ عامل بیماری به طور کامل از بین برود. اگر درمان این عارضه بلافاصله بعد از بروز علائم آن آغاز شود، میتوان به نتایج بسیار خوبی از نظر رشد مجدد موها دست پیدا کرد.
عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد قارچ میتواند شامل خارش و جوشهای پوستی، اسهال و درد شکمی (معده) باشد.
برای ارائه خدمات عالی با ماه کلینیک همراه باشید.